ទឹកមាត់នៅសេសសល់ក្នុងមាត់មនុស្សពេញមួយថ្ងៃ ។
ទឹកមាត់ចេញមកពីក្រពេញទឹកមាត់ខាងត្រចៀក ខាងចង្កា និងបំពង់កខាងក្នុង
គ្រប់ពេលវេលា ហើយដោយសារ
ទឹកមាត់ ផលិតចេញមកមិនឈប់ឈរ ដើម្បីឲ្យមាត់ និងបំពង់កមានសំណើម
ទើបធ្វើឲ្យយើងមិនមានអារម្មណ៍ស្ងួតមាត់ស្ងួតក ។ តាមការពិត
ទឹកមាត់បញ្ចេញមកបន្តបន្ទាប់ឥតឈប់ឈរ
ហើយបើត្រូវជំរុញដោយក្លិនផ្សេងៗមិនថាជាក្លិនក្រអូប ក្លិនស្អុយ
ក្លិនជូរ ទឹកមាត់នឹងចេញមកច្រើន និងកាន់តែលឿន ។
ទឹកមាត់នឹងនៅតែក្នុងមាត់ ដោយមិនហៀរចេញមកក្រៅឡើយ
ដោយសារយើងអាចគ្រប់គ្រងវាបាន ប៉ុន្តែសម្រាប់ពេលយប់ វាខុសគ្នា
ព្រោះពេលគេងលក់ សាច់ដុំសព្វរាងកាយ នឹងធូរស្រាល ខួរក្បាល
នឹងសម្រាកដោយភ្លេចពីអ្វីៗទាំងអស់ ទើបការធ្វើចលនា
ដើម្បីគ្រប់គ្រងការលេបទឹកមាត់ចូលពោះ ក៏ឈប់ស្ងៀមដែរ ។ ដូច្នេះហើយ
ទើបទឹកមាត់អាចហៀរចេញពីមាត់ ដោយសេរីពេលគេងលក់
ប៉ុន្តែមិនមានន័យថា មនុស្សគ្រប់គ្នា គេងហៀរទឹកមាត់ឡើយ ។
ការគេងហៀរទឹកមាត់ តែងកើតឡើងចំពោះក្មេងៗ
ដែលលេងក្នុងពេលថ្ងៃច្រើនពេក ឬមនុស្សធំដែលធ្វើការដោយភាពនឿយហាត់
ដល់ពេលយប់ គេងលក់ស្កប់ស្កល់ មិនកម្រើកខ្លួន
អាចធ្វើឲ្យបបូរមាត់បិទមិនជិត មានប្រហោង ឬពេលខ្លះ
តឹងច្រមុះរួចដកដង្ហើមតាមមាត់
នៅពេលក្រោកពីគេងច្បាស់ជាឃើញកំណកទឹកមាត់
ប្រឡាក់ស្អុយជាប់នឹងខ្នើយជាមិនខាន ៕
Posted in:
0 comments:
Post a Comment